Daðlara sis çöktü. Biliyorum, o sisin altýnda Ýnce bir beyazlýk var. Ve çok deðil bir hafta, On gün sonra açtýðýmda kapýmý Bembeyaz bir ölüm yalayacak ayaklarýmý.
Kýþ; yalnýzlarýn mevsimi deðil derdin ya hani, Olduðun yer gül-i gülistan mý ? Bir gönül sustumu diðerine kar yaðarmýþ Seninki yaz bahar mý ?
Arada bir Lütfi geliyor. Geçen mektubunu getirdi. Geçen dediysem, epey oldu. Artýk günleri saymýyorum. Saydýkça kýþa daha çok yaklaþýyorum.
Epeydir Lütfi’de gelmiyor.
Havalar iyice soðudu. Kýþýn insan bir baþka üþüyor sanki. Geçen þömineyi yaktým. Nasýl oldu bilmiyorum, Sanki arkamdaydýn . Nefes alýþlarýný duyuyordum. Ýçimden bir þeyler koptu. Korktum arkama dönmekten Dönsem; kaybolacaktýn. Biliyordum.
Yemek yaptým sonra Bir baktým masada iki tabak. "Oysa Ýrfan masa da yemez ki." Ýrfan; Sarmanýn oðlu Ona "Ýrfan" adýný taktým. Ýrfan diye seslenince Ev, doluyor.
KIÞ YALNIZLARIN MEVSÝMÝ DEÐÝLMÝÞ
SONRA ÇAY YAPTIM BÝR BAKTIM SEHPADA ÝKÝ BARDAK OYSA ÝRFAN....
DAÐLARA SÝS ÇÖKTÜ ÝRFAN DAÐLARA SÝS ÇÖKTÜ Sosyal Medyada Paylaşın:
kırmızı_siyah Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.