Öyle kibar, nâzik ki, târifi mümkün deðil Nede tatlý bir canmýþ, çeþm-i þehlâ bakýþlým. Herkese nasip olmaz, böyle güzel bir sevdâ Aþkýn atýna binmiþ, çeþm-i þehlâ bakýþlým.
Sakýn ola ham kalma, kendini iyi piþir Aðyâre pek güvenme, aklý baþýna devþir Yâr kendini eylemiþ, gül ile haþir/naþir Itýr kokusu sinmiþ, çeþm-i þehlâ bakýþlým.
Ýþte her þey ortada, fazla söze ne gerek Yeter ki yâri görsün, küt küt atýyor yürek Zümrüt-ü Anka kuþum, Kaf daðýndan inerek Gönül baðýma konmuþ, çeþm-i þehlâ bakýþlým.
Þansa býrakma iþi, Cânân’ýný ara can Leylâ ol Mecnûn’una, ne olursun sende yan Birden tutuþmuþ kalbi, daha ilk gördüðü an O yâre dünden yanmýþ, çeþm-i þehlâ bakýþlým.
Ölür müsün ne olur, bir gün kollarýn sarsa? Bak içinden kim çýkar, tabip kalbimi yarsa Elinde ve gönlünde, aþka dâir ne varsa Hepsini yâre sunmuþ, çeþm-i þehlâ bakýþlým…
29/05/’11 Hanifi KARA
Sosyal Medyada Paylaşın:
Hanifi KARA Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.