Solmuþ, sararmýþ hayatýma, yaðmur oldun yaðdýn. Karanlýk gecelerime, Güneþ gibi doðdun. Uyku nedir bilmezdim, Gülmeyi unutmuþ dudaklarýma, Bir yudum þarap oldun... Seninle yeniden doðdum sanki, Hayata yeniden açtým gözlerimi. Bilmezdim bu kadar kýsa süreceðini, Bir hayalmiþ meðer, Tatlý bir rüya... Önceden sararmýþ, solmuþken, Þimdi çürüdü köklerim, Tutunamýyorum hayata, Yetim kaldý ruhum... Bir sigara misali yaktýn beni ateþinle, Ama sonu geldi kül oldum, Duman oldum... Seni öyle bir çekmiþim ki içime, Seninle zehirlemiþim hayatýmý, Yavaþ yavaþ öldürecek biliyorum, Ama tiryakisi olmuþum aþkýnýn, Sen beni býraksan da, Ben senden vazgeçemiyorum...
Sosyal Medyada Paylaşın:
ertan kalay Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.