DOSTUN ÇIĞLIĞI

ve insan yaþamýnýn sonuna kadar
ayný ya da benzeri acýlarla yaþayamazdý...

benim dünyamýn içinde olmayan
mum ýþýðýnda yaþayan insanlar var hala...
bir de mum ýþýðýný bulamayanlar...

her geçen gün týkýrtýlar artýyor odamda
ve beynimde halisünasyonlar...

haykýran bendim daima
ve diðerleri...

yakarýþlarýmý tekrar dinlemek istiyordu
kendini dostum diye addeden insanlar...
-sesim kendi içimde kayboluyordu...
ve yakarýþým-

aklanmam gerekiyordu
-aklandým-
aklanabilmem için harcamam gerekiyordu
-harcadým-

derin bir üzüntü içerisindeyim
fakat piþman deðilim..



17.12.2008
izmir/çamdibi


ÖZER ÖZ e




Sosyal Medyada Paylaşın: