Vay anasýna, Nasýlda akýp gidiyor, Yýllar, aylar, mevsimler, Ne dur diyen var, geçen zamana, Nede dur diyecek kimse, Ömür denen var oluþ, Mevsim, mevsim yaþamak, Baharda gonca bir gül, Sonbahar da kuru yaprak, Hangi istasyonda bindik, Hangi durakta ineceðiz, Kimbilir þu vefasýz Dünya’da, Kaç gün daha göreceðiz. Belki birkaç gün, belki bir asýr, Belki bir saat, belki son dakika, Belki güneþe son tebessüm, Belki dosta son selam, Her neyse sonumuz, Topraðýn sinesinde, Sahipsiz bir kabristan, Ýþte saray, köþk ve han, Ýþte sonsuz bir vatan. Böyle biter bir ömür, Fakat bizden habersiz.
23.8.2007
Tayyip Sað
Sosyal Medyada Paylaşın:
ustakalem Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.