SUİZAN

Yanacak yer kalmadý, ne tende, ne de canda
Sende benle yanarsýn, bulunma suizanda

Ben yangýnda doðmuþum, bilirsin ki etmem dert
Duyururken tellallar talihim düþtü namert

Yanmak baþka þey gülüm, incinmek baþka þeydir
Yangýn yakar kül eder, incinmekse eritir

Güle en büyük zulüm vurulmak gonca demde
Meyveyi tatmamýþtý kovulurken Adem’de

Tam o gün ekilmiþti tohumu özlemlerin
Homurtusu bitmiyor bu yüzden kara yerin

Kendi eliyle örer geleceðe aðýný
Daðlar deðiþtirirken telini, duvaðýný

Bakmak kalýr kuþlara uzaktan alýk alýk
Zil takýp oynamakta gördüðün kalabalýk

Ahu zar akþamlarýn, tebessüm sabahýndýr
Seni sende yok eden yine senin ahýndýr

Yorgun düþtüm bilesin içimde koþa koþa
Ne ödül istiyorum, ne muhtacým alkýþa

Yangýnlara doydum ben, kýþta titremem gerek
Ne gelse bundan böyle karþýlarým gülerek




Hayrettin YAZICI












Sosyal Medyada Paylaşın: