Bizim varoþlardaki yoksul çocuklar Uzattýlar ellerini güneþe, Örgülü saçlarý,destansý gözleriyle Gelen genç kýzlarda vardý.
O doðduðu yerde selamladý Nasýrlý ve kýnalý elleri; Kucaklarken aþkýn sýcaklýðýný Yol aldý tüm kainat topraklarýna.
Genç iþçiler kaldýrdýðýnda baþlarýný Gördüler güneþin armaðan ettiði kadýnlarý, Ne çirkin söz,nede ihanet vardý dillerinde, Güneþ ancak bu kadar güzelini suna bilirdi.
Onlar baba ocaðýnda büyüyenler, Hayatý umutla arzulayanlar, Papatya çiçekleriyle taçlananlar, Yeniden doðmanýn, doyumsuz keyfini yaþadýlar.
Yüreklerinin sunacaðý armaðaný bekleyenler Ýster iþçi,ister boyalý el,isterse çoban olsun Mutlak olacak yastýklarýný süsleyen, Bekleyecekler tozlu yoldan gelecek olanlarý,
Genç,yaþlý,ihtiyar öpülecek elleri Seviþecekler gecenin karanlýðýnda, Ve güneþ ancak onlara vermiþti Bu en güzel, en güzel DÜÞLERÝ....
Devrim Dokdere Sosyal Medyada Paylaşın:
Devrim Dokdere Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.