Ufukta bir mutluluk var

Ýþte bir yalnýzlýk türküsü daha çalýyor benim için
Sonumu bilmeden yürüyorum
Ama olsun ben mutluluðun peþindeyim ya hani
Her ne kadar en güvendiklerimiz üzseler de bizi
Bir gülüþe sýðdýrabilmeli hayatý bazen
Sýkýntýlarý bir kenara itebilmeli
Sabretmeli hayatýn bize olan acýmasýzlýðýna
Ya da ne bileyim iþte sabredebilmeli
Zor olsada geçmiþi silmek
Silebilmeli insan bazen
Her acý dünyada kalýcý deðildir ya
Týpký insanlar gibi
Onlarý da terkedebilmeli
Sonunu bilmediði bir yola girmemeli insan
Sonunun o yol olacaðýný bile bile
Bir þekilde dönebilmeli
Hayat bu iþte , ne olacaðýmýz belli deðil ya hani
Her evden çýkýþta besmele ile çýkabýlmeli
Okumalý bildiði ne kadar dua varsa , üzerine üflemeli
Bütün dertlerini bir kenara itebilmeli bazen
Yeni bir sayfa açmalý kendine
Alýn yazýsýný kanla ya da göz yaþý ile yazmamalý
Ya da ne bileyim iþte hayata kafa tutmalý
O da yetmedi gerekirse kafa atmalý
En olumsuz anýnda bile gülebilmeli
Çatlatmalý tüm düþmanlarý
Gerekirse en sevdiðini bile terkedebilmeli
Anýlarý bile onda býrakmalý
Sadece ceketini alýp çýkabilmeli yanýndan
Mutluluðun uzaklarda olduðunu bilse bile
Ufukta bir mutluluk gözüktü diyebilmeli

Þeref Semiz
Sosyal Medyada Paylaşın: