NE OLUR

Gönlümde taht kurmuþ bir melektin sen,
Deðerin bilmedim bilemedim ben,
Affedip bir kere sevgilim desen,
Yeniden yaþasak aþký ne olur.

Hani ayrýlýrken ne söz vermiþtik,
Biz artýk arkadaþ olduk demiþtik,
Her gördüðün yerde çehreni asma,
Bir selam vererek geçsen ne olur,

Çekilmiyor yoksun inan bu hayat,
Acý geçer her gün sensiz melanet
Rab’im sen büyüksün duamý kabul et,
Tebessüm ederek gelsen ne olur.

Ýstersen inanma bu sözlerime,
Asla unutmayan seven kalbime,
Seni arzulayan dudaklarýmý,
Gelip buse ile öpsen ne olur.

Unutalým her þeyi gidelim haydi,
Tutuþarak el ele sonsuza doðru.

Bekir Yavuz
30.Haziran.1977.Perþembe
Bahçelievler. Ýstanbul


Sosyal Medyada Paylaşın: