Adým Ares -Adýmý ben koydum Aile büyüklerim kendi aralarýnda çok kavga ettiler ama Son sözü ben söyledim… Her yol ayrýmda Adým savaþ tanrýsý Her sabah gri bir gökyüzüne uyanýrým Ve Kadetral’in çanlarý gibi büyük bir gürültüyle uðuldar kulaklarým Akþamdan kalma gözlerim kan çanaðý gibidir… Karýncalýdýr görüntüm Ayaküstü görülecek ne varsa görürüm Doktorlar buna þifozreni desin, ben buna hayal gücüm diyorum… Tek atýn döndüðü bir atlýkarýnca gibi döner hayat baþýmda Postalýmdaki çamurdan ay damlar Yýldýzlar kayar plastik bebek kundaklarýna, aðladýðýmda -Adým Ares Sevmem çocuklarý… Aldýðým nefes bile tahriþ eder boðazýmý O yüzden Votkayla yýkarým gýrtlaðýmý Ýntihara meyilli, Kedine sürekli acý çektirmeyi alýþkanlýk haline getirmiþ bir insaným Hayatta kalma çabam, trajikomik filmler gibidir, çok gülerim kendime Yalnýz yaþarým, iki odalý bilinçsiz bir evde Sarý duvarlarýna astýðým resimler konuþur benimle -Tanrýlar kördür… -Ýyi, kötü, çirkin ne varsa hepsi sensin, her þey senden ibaret der… Ýnsanlar ne kadar yalnýz kalýrsa o kadar uzaða gidermiþ -Yalan Ben gidemedim hiç, Þehirler yollarýyla birlikte bana geldi. Yalnýzlýk böyledir iþte Kedinin, kendi kuyruðunu kovalamasý gibi, yakalayamazsýn kalabalýðý Baudelaire’in bahsettiði kötü tohumum Histeri krizlerim yaðmurla karýþýk yaðan kar gibidir… Yalancýyýmdýr, mumlarým hep yatsýya kadar yanar Gecelerim hep bundan karanlýktýr benim, tutamam dilimi Adý Nicola Bu adý da ben koydum Terk edildiði evin verandasýnda Yaðan yaðmurun altýnda buldum onu Uzun, sarý, düz saçlarýndan süzülen karlar gibiydi teni, ýslak ve beyaz Bir anime çizgisinden fýrlamýþ gibi büyük parlak gözleriyle izlerdi hayatý Pasaportsuz yaþar Çýð olup düþer her daim þehrin sokaklarýna Ýþte en çokta o zamanlarda üþürdüm ceketsiz uyuduðum bankamatik kabinlerinde… Herkese yetecek kadar kin birikmiþtir içinde Yasýný tutacak kadar, Nefessiz býrakacak kadar, Hatta öldürecek kadar büyüktür Tali yol insanýdýr… Ömrü anayoldan geçenlere yol vermekle geçer Kýsýtlar kendini kendi içinde, Yaþama sýrasýný ertelemiþtir… Hayatýna kaynak yapan erkekler yüzünden Bir kaza anýnda ters dönen arabanýn boþa döndüðü tekeri gibi… Otobanda ezilen suçsuz kediler gibi… Boþa geçmiþ bir ömrü gizler kimliðinde… Yaðmur, tanrýnýn kanýdýr der. Aralýksýz yaðan yaðmurlarý sýrf bu yüzden çok sever Terk edildiði yerde, Z(k)anlý bir býçak gibi durur
Ares ve Nicola Yer altý insanlarý Gündüzleri görünmeyen, Geceleri yanmayan sokak lambalarý Sýrlarý ölümüyle açýklanacak arka fon insanlarý Düzensiz mutlu olan, düzene karþý duramayan Hayat boylarý kýsa, cüce insanlar Babalarýyla kavgalý Yaþadýklarý hayatlarý terk etmeyi göze alamayan Korkak ve hain insanlar Neden sorusu soramayan, düz çizgi insanlarý Hiçsizliði meslek edinmiþ Hep olayým derken hiç edilmiþ hayat sanatý üstatlarý Onlar ki acýdan beslenen insanlar Mutsuzluktur onlarý yaþatan Hayata baðlayan Kamçýlayan, mücadele isteðini arttýran P*çliði sevdiren, âþýk eden, nefret ettiren, güldüren, aðlatan Hepsi hepsi acýyla erir yüzlerine düþen mutlulukla… Geceleri her doðuma müsaittir Her evrime gebedir. Düþünce tiratlarý Küfrün ibadet sayýldýðý Sayýsýz duygu cinayetlerinin iþlendiði Arka sokak insanlarý Kimsenin farkýna varmadýðý Her b*ktan korkan sokak köpekleri Sokak çocuklarý Saçlarýnda yýldýz saklayan Tanrýnýn elleri, Ares ve Nicola
01/03/010 Sosyal Medyada Paylaşın:
cemkaliman Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.