Gözlerin şiirdir çocuk!
Nasibin dirseðinden su içmiþ,
Gözlerin þiirdir çocuk.
Hayallerinin üzerini ayaz açmýþ
Ve hep
Bir sonraki seferlere itilmiþ
Kasým yürekli bir çocuk,
Hangi yarýnlarý kurabilirdi ki?
Evvelin ceremesini yüklemiþken sýrtýndaki kambura,
Hangi vefayla doðrultabilirdi yüzünü?
Ve bir umut bir umut diye inleyen gözyaþýný ,
Hangi ipek mendile sarýp sarmalayabilirdi?
Demir bakýþlarý öbek öbek olmuþ sorulara esir düþmüþ
Gözlerin þiirdir çocuk.
Alýnda ki çizginin derinleþtiði yýllara mý tekâmül gelmiþti acýlar?
Ve cahil bir perinin
Sihirli dokunuþlarýna mý kalmýþtý bahtýnýn açýklýðý?
Nerden tutarsan tut elde kalan çürümüþlüðü
Kim gömerdi çöl iklimine?
Kim dökerdi matarasýnda ki son suyunu yüzüne?
Her dizesine yârin konu olmuþ
Gözlerin þiirdir çocuk.
Anadan üryandýr kaderin gölgesi
Ve ne kadar kâðýttan gemin varsa
Bir iþaret parmaðý gölgesince batýrýlmýþtýr.
Esmer gülüþlerin gamsýz ormanlarda kayýp düþmüþ çocuk…
Bil ki;
Sen kasýmlarýn pembe sayfalarýndan canlanmadýn!
Sen kýzýl güllere can olup bülbüle nefes olmadýn!
Sen aklýða ak veren kardelen olmadýn!
Sen lacivert þuursuzluklarla
Þiir yazansýn….
Bir ana duasýna secde eden
Ýsteyiþleri irade dâhilinde tutulmamýþ yangýnlarýn
Sessizliðinde can verensin çocuk!
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.