KIZILAY
Karanlýðý yener zoru baþarýr,
Felaket gününde gözler yaþarýr,
Aç doyurur açýk örter aþlar piþirir,
Kara gün dostudur o gün KIZILAY.
Koþar felakete zorlu olaya,
Hasretliði kavuþturur sýlaya,
Kurumuþ aðaca ölmüþ ölüye,
Cana can katýyor o gün KIZILAY.
Taaa... Ezelden bugünlere taþýdý,
Hak ve adaletle paylar eþide,
Felaket bir deðil binbir çeþide,
Yine hazýr kýta bugün KIZILAY.
Binbir felakete göðsünü gerdi,
Nerde bir felaket hep orda var dý,
Dünyanýn ucunda hem de bu yurtta,
Gece gündüz hazýr bugün KIZILAY.
Veysel der bu dünyada caný pahasý,
Bilirsiniz dünya çile sahasý,
Yazacaktým ama çoktur dahasý,
Güzel hizmetlere örnek KIZILAY.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.