DOSTLUK

Ayný mahallenin çocuklarýydýk
Beraber büyüdük bu dar sokaklarda,
Herþeyden öte can yoldaþýydýk
Büyümeyi paylaþtýk kaldýrýmlarda...

Misketlerimiz vardý ceplerimizde
Hergün birini býraktýk yokuþlarýmýzdan,
Onlar azaldýkça biz çoðalýyorduk
Çýkmak istiyorduk sanki bu çocukluktan...

Ýkimizde ayný anda konuþur susar
Ayný anda güler,ayný anda aðlardýk,
Can’dan canan’dan öteydi bizim baðýmýz
Sýralayýp herþeyi birbirine baðlardýk...

Derken akýp gitti zaman bitti çocukluk
Yol göründü vatan uðruna nöbete durduk,
Ýlk kez ayrý düþtü yollarýmýz böyle
Hergün yeni bir umutla þafak sayýyorduk...

Ve o günde geldi çattý bitti borcumuz
Tezkeremiz elimizde dimdik omuzumuz,
Kurduðumuz hayalleri vurduk sýrtýmýza
Hayatýn çenberine girdi yolumuz...

Ýþ telaþý sardý bizi vakit geçmeden
Sorumluluklar aldý her yanýmýzý,
Ayný gün ayrý iþleri sýrtlandýk beraber
Yeri geldi paylaþtýk ekmeði aþýmýzý...

Bitmezdi hayatla kavgalarýmýz
Haksýzlýða gelemez isyan ederdik,
Bu yüzden iyileþmezdi yaralarýmýz
Çare olamasakta her derdi dinlerdik...

Herþeye raðmen gülerdik kahkahalarla
Hep ayný vuslatlarýn hayalini kurardýk,
Ayný umutla yatar kabusla uyanýr
Onada gülüp geçer hayra yorardýk...

Ýkimizde yaralýydýk aynýydý acýmýz
Ýçimiz yangýn yeriydi, kor’du dýþýmýz,
Belki de bu acýlardý,bizi ayakta tutan
Yenilgiden öteye gitmezdi savaþýmýz...

Ayný anda düþtük gönül yangýnlarýna
Ayný anda sevdanýn rengini gördük,
Çok yabancýydýk gönül oyunlarýna
Ýçten bir tebessümle onada güldük...

Tutunamadýk sevdanýn kýrýk dallarýna
Akýl erdiremedik türlü huylarýna,
Çok geçmeden anladýk býraktýk peþini
Bizim cüssemiz sýðmadý kalýplarýna...

Ýple çekerdik akþam iþ çýkýþýný
Hep ayný köþebaþýnda selamlaþýrdýk,
Aynýydý ceketimiz,saatimiz aynýydý
Çocuklar misali sevinip kucaklaþýrdýk...

Ayný þeyleri sever yada nefret ederdik
Hep ayný meyhanede,ayný masada içerdik,
Ne sarhoþ olurduk,ne kýrýp döker
Ne kendimizden geçip hayata küserdik...

Bazen sabahlardýk 3 - 5 kadeh derken
Yavaþ yavaþ gün aðarýr,biz sýzýp kalýrdýk,
Sarhoþluktan deðildi uykuya dalýþýmýz
Yorgunluða yenik düþer kývrýlýp yatardýk...

Nice yýllar devirdik omuz omuza
Hiç gölge düþürmedik dostluðumuza,
Acýsý tatlýsýyla katlandýk herþeye
Yalnýz ikimiz sýðdýk yalnýzlýðýmýza...

00:35__10.02.11


» Aþk ve arkadaþlýk bir gün yolda karsýlaþýrlar. aþk kendinden emin bir þekilde sorar: ben senden daha candan ve daha yakýným. sen niye varsýn ki bu dünyada? arkadaþlýk cevap verir: sen gittikten sonra arkanda býraktýðýn gözyaþlarýný silmek için..!
Sosyal Medyada Paylaşın: