Aşk Yakar...

Ýsyan etsem de artýk yalvaramam,
Bilirim ki sözüm geçmez gönlüme.
Aþk yakar beni,yakar çölünde.
Itýr ýtýr koksa da gülleri çiçeðin,
Sessiz geceye ortaktýr sevgili ile hayalin.
Dolar ansýzýn,bomboþ bakan gözlerin.

Ýliðimizde çürüse de her daim kin,
Büyürüz aþkla biz için için.
Sonra hep ayný devinim,
Ayný ses ve yanýk sevgim.
Ama buluþamaz hiç gözler,
Akýl düþünür,þüpheye düþer.

Aþk yakar,yakar beni çölünde,
Ölmek için deðil sevmek için.
Biz büyürüz onunla için için.
Gönlümüz de gömülü kalsa da,
Sabýr eder gocunan yaným,
Durmaz aþka dair yakarýþým.

Bir tramvay geçer hayal ülkemden,
Gül yüzünden bal çalýnmýþ gülü,
Göremeden geçer giderim yeniden.
Aðlatmaz sessizliði;ama yakar gülüþü.
Çünkü aþk yakar sevenleri çölünde,
Tutmasa da ellerini aþýklar birbirlerinin,
Sevdikçe büyürler için için.

Þerefimdendir;çýldýrýr tüm hisli mýsralarým,
Anlatamaz yine de seni,senli yalnýzlýðým.
Ne kadar da uðraþsam da esasýnda nafile,
Aþk yakmýþ beni,ben yanmýþým çölünde.
Doðmasa da beklediðim güneþ artýk,
Kitaplarýma aðlarým,içli,hisli ve yanýk…


Sosyal Medyada Paylaşın: