damaðýmda çorak topraklar
sen bu sözlerimle büyüleneceksin
sanatsal bir aþkýn dudak uçuklatan sahnesinde
kural tanýmaz bir deliyi oturtacaksýn içine
apselidir tüm gülüþler
müzikli bir kabare oynar insanlar
herkes birbirinin kandýrdýðý yaný
.hey kadýn.
.beni kendi uçurumuna çekebilir misin.
aþk imparatorluðumun teokratik yanýna sýðýndý
bu diktatörlük rejimidir baskýcý
sen gözleri sabitlenmiþ bir kadýnsýn çünkü
topla tüfekle deðil
topuklarýna basa basa
kaç yanýk kokusunu ezip geçtin
.hey kadýn.
.beni çaðýracaksýn bir gün.
.ama iþgal edilmiþ olacak bütün kalelerim.
deklanþöre basýldýðýnda
yüzümüzde acý bir gülümseme
"acý çekmekte bir nevi erdemdir" diyor aristokratýn biri
teksir kaðýdýnda tutulan notlar
aç ölmeye eþittir okunmayan kitaplar
beni demli bir çayýn yarýsýnda býrakýp
bir noktanýn mahremiyetine gizlenip gitmeler
(iþte senin bu depresif yanýný sevdim)
.hey kadýn.
.tutkularýn esiriykende daðýlabiliriz.
.ama sen beni her zikir sonrasý inkar edeceksin.
PÝPO
( Fotoðraf: Altan Kendirci)
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.