Yeni sen geldin aklýma; Yine depreþti içimdeki çocukluðum, Gelincik tarlasýnda yaktýðým ateþ hala tutuþmadý, Yüreðim hal bilmez bezirgânýn elinde rehin, Hikâyemde Ferhat ile Þirin hala kavuþmadý…
Yine sen geldin aklýma; Yaðarken Nisan yaðmurlarý ýhlamur bahçelerine, Gökkuþaðý altýndan yorgun kervanlar uðurlanýrken, Yangýn yerinde kalan içli bir sevdanýn külleri, Beyaz ölüm misali baþucumda savrulurken…
Yeni sen geldin aklýma; Göçmen kuþlarýn kanadýnda bir selamlýk, Kayan yýldýzlara inat bekleyen Çoban Yýldýzýnýn sabrý, Kýrýk, dökük akþamlarýn herhangi bir köþesinde, Hücum edip açýða çýkan çaresizliðimin kahrý…
Yine sen geldin aklýma; Sis, pus içinde hatýralar birbirini kovalarken, Köþe baþlarýný tutmuþ hasrete inat haykýrýrken hayallerim, Hala kanýyor; Bir söðüt dalý ile oynarken çaký býçaðýmýn kestiði ellerim…
Yeni sen geldin aklýma; Bozkýr’da açan çiðdem çiçeðim, Yitik düþlerimdeki; Kimsesizliðim, yalnýzlýðým, yokluðum Ýpi kýrýlmýþ uçurtmanýn peþinde koþarken, Kýrk ikindi yaðmurunda sýrýlsýklam ýslanan çocukluðum…
Ereðli, 7 Kasým 2006
Yüksel Erentürk YILMAZ Sosyal Medyada Paylaşın:
Yüksel Erentürk YILMAZ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.