HAYDİ...

Gücün eskisi bileklerde kelepçeye,
Yüreðin delisi avuçlara saklanmýþ.
Bakýþýn göreni kirpiklerde perdeye,
Dilin söyleyeni susmaya zorlanmýþ.

Haydi…her þey o kadar kolay olmamalý,
Sessizlik hareketleniyor soluk buluyor,
Sonuyla barýþacak gözler açýlýyor,
Çünkü… sallanan beþik yavaþlýyor ve duruyor.

Gerçeðin kendisi yalandaki gölgeye,
Temizin ýþýðý çamurlara saplanmýþ.
Korkunun boðulaný kayýktaki kürekçiye,
Sevginin seveni sokaklarda taþlanmýþ.

Haydi…bir þeyler yapmak zor olmamalý,
Cesaret çiçekleniyor umut kokuyor,
Ayni yöne bakacak gözler açýlýyor,
Çünkü...söylenen ninni fýsýldýyor ve bitiyor.

Havanýn yaþamý camdaki buðuya,
Ateþin yalazý fanuslara toplanmýþ.
Suyun akýþý kapaktaki burguya,
Topraðýn nadasý pulluða yaslanmýþ.

Haydi...bazý þeylerden korkup kaçýþ olmamalý,
bak kadife kesenin ipi kendine çözülüyor,
çýðlýk çýðlýða yaðacak gözler açýlýyor,
çünkü…tavan arasýnda bir serseri uyanýyor
ve göz kýrpýyor..Haydi…
ozeus
Sosyal Medyada Paylaşın: