Oysa

martýlar geçiyor göklerimden
tavan arasýnda korkularým
kan içinde ellerim
oysa ellerim deðildi kesilen, ruhum...

kaptýrmýþtým yýldýzýmý
bir anlýk gafletle
martýlar yaratmýþtým,
korkular üreterek...

ardýndan,
tutuldu rüzðarýn nutku
ayaklarým da baþlayan soðuk
tüm bedenimi sardý...

hazýrlanýyordu hayat yine
veda etmeye
ben de
gitmeye...

hadi neyse,
bu sefer yine ýskaladým beni...f.h


Sosyal Medyada Paylaşın: