Dostça ikaz
Dostça Ýkaz
Haktan halktan çekinen, bir yaným var beynamaz
Az biraz dilim sürçse, edep yahu derler var
Kötülüðü def eder, Allah için kýl namaz
Nice mümin görünen, yüreklerde kirler var
Sanalda çekiþecek, birisini bularak
Ahlaký rafa koyup, kin kibirle dolarak
Ýftira gýybet gibi, mevzulara dalarak
Böylesi bir gafletle, ölü eti yerler var
Lafý lafazanlýkla, dolandýrýp gidiyor
Edebiyat edebi, sulandýrýp gidiyor
Taþ atýp berrak suyu, bulandýrýp gidiyor
Ayar olamam sana, çekindiðim yerler var
Biri yalan konuþsa, hemen inanýyorlar
Allah için sustun mu, korkuyor sanýyorlar
Zalime arka çýkýp, saygýyla anýyorlar
Mazlumu düþünmeyen, çok onurlu erler var
Âlim zalimleþince, kalemine kus diyor
Can boðazda velâkin, edebim sus, sus diyor
Sözleri ar, dan uzak, bak hala namus diyor
Dili küfre bulaþmýþ, gönül gözü körler var
Gel de helâlaþalým, ne çýkar diþe diþten
Þeytana lanet deyip, vazgeçelim bu iþten
Bil ki üstatlarýmýz, rahatsýz bu gidiþten
Size yakýþmaz diye, tenkit eden pirler var
Halik neden var etti, düþündüm neden niçin
Onca çabam yetmiyor, ölmeden ölmek için
Tevhit denen bir sevda, yakarken için, için
Adýna ben denilen, aþýlmayan surlar var
Sýrasý gelenleri, beklerken ayaksýz at
Sin, e konunca beden, toprak atýlýr kat, kat
Koyup kaçar yeminle, ana baba dost evlat
Amel denen bir yükle, dönülmeyen turlar var
Hazaným þu âlemde, þükür, en tatlý aþým
Gel benimle uðraþma, zaten belada baþým
Her an kanlý býçaklý, nefsim ile savaþým
Senin benin üstünde, uðraþtýðým sýrlar var
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.