kar suyuna dokunmak

ýlýk bir kýþ güneþi gibi
düþse ellerin
saçlarýma
kýskanýr kardelenler..

bu yaðmurlar yok mu
topraða bereket saçan
yüreðime yaðýyor
kaç mevsim..

bir hile gerek
ruhun aldanýþlarýna
yetmiyor
kýt kanaat dile sürülen
umut
her çýrpýnýþ
deli bir rüzgara dönüyor
dað baþlarýnda...

en çok
sen acýttýn
en çok sen özlettin
kaçýþlarý
kendimden..

þimdi
bahar gözlü kýzlar
ellerinde taç yapraklarý
kýrýk
alýngan
varsýl düþlerini
zamana yaymadalar
incelmiþ gülümsemelerine
yol arkadaþý...

sesinde duymak rüzgarý
ellerinle avuçlamak
kanayan yürekleri
ve
kar suyuna
dokunur gibi
dokunmak acýlarýna...
ne mümkün.

11/12/2010
ödemiþ

Sosyal Medyada Paylaşın: