ana kucaðý namesi
söz ver bana anne
bu gece uzanacaksýn yanýma
özlem azat olsun
sen varol þakaðýmda usulca
kurak terin ayaza bulansýn ilk defa
yazdýðýn her kelam adýna
söz ver bana anne
bu gün
konuk ol haneme gitme bir daha
doðuþ
kasým sabahý kar altýnda þehir
bir hastane odasýnda dolanýyor sesim
yok denecek kadar öksüzüm
sütüm kesik
kokun eksik
al beni kucaðýna hadi
inan düþman deðilim
sadece üryan bir bedenim
olgun yasak elma
kolay oldu belki gidiþin
ya
içinde ki susmayan sesim
ölüm kadar acýmý?
anýlar yok
ilk yaþým kutlanmadý
neden diye sormayýn
benim ki bir garibin romaný
vedalar yalnýz deðil
ecelin son randevusu gibi.........
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.