Ezberledim yokluðunu sensiz gecelerde Alýþtým diyemem sevgilim halen yarýmým, Ne zaman seni düþünsem bir yaným Hüzün olur, bir yaným acýlarým…
Saatler geçti, günler ve haftalar derken, Ay oldu yokluðun geceleri yýldýzlara bakarken… Uykusuz gecelerin sabahýna sana uyanýr gibi erken, Olmuyor caným aðlýyorum yine herkes gülerken…
Ne þarkýlar ne þiirler avutmuyor artýk beni Bu bedenin istediði tek þey sensin besbelli Yanar ama mutludur seni gördükçe günleri, Bitsin artýk bu çile, bitsin bunlarýn hepsi…
Saðým yalan solum yalan Tek gerçeksin hayatýmda kalan… Kadersin belki de bu alna yazýlan, Sensiz bir hayat düþünülemez asla inan!
Vazgeçecek olsam sevmezdim seni Gönül verip baðlanmazdým böylesine deli Saçlarýn yüreðime bir kilit misali Yüreðindir bu gönlümün perveri…
Adýnla aldým çiçeðim her nefesi Sevdamýn dünyada yoktur eþi benzeri Sensiz neylerim ki ben cenneti, Ödüldür bana seninle cehennem ateþi…
Yokluðun vuralý günlerime Hayli zaman geçti üzerine Sabýrla beklemektir artýk tek çare, Bitsin diye dualar ettim nice…
Belirler ulaþýlmak istenin büyüklüðü Ona varýrken imtihanýn güçlüðü… Bu sevdayla yoðurmuþken ben özümü, Dayançtýr mutluluða varmanýn çözümü!