Kelebek ölüsü

’’ruhumuz öpüþürdü baþkasýndayken aðzýmýz’’



kangren çicekleri toplarken ömrümüz
hep gülümseyerek bakardýk güneþe
ellerimizde kelebek ölüsü



yastýðýmýn altýnda biriktirdiðim diþ izlerinde bulmak umuduydu seni özlemek



çareler aramak gelmezdi akýla
çünkü çarelerin kaburgalarý kýrýk
göz yaþlarý kaynar alev
kapýda karþýlamak aþk kokusunu yitik
hayrete düþmek gibiydi seni sevmek


ezberim bozuktu sana gelirken
tek bildiðim kollarýnda ýsýnmak
gözlerimi yummak kokuna
bir çocuðun hayal kýrýklýðýydý ayrýlýk
korkulu gözlerle annesine sarýlýp aðlamaktý yalnýzlýk
yoktun
ve
yok oldum




’’seni sevdikten sonra kend(t)ime hiç rastlamadým (!)’’


...



Sosyal Medyada Paylaşın: