._ DUR DENMEZ AZRAÝL’E _.
Leb-i deryamdýn sen yâr, þimdi son sözüm oldun
Aðyâr dil özge olmuþ, dergâh-ý meþk figânda
Can suyumdun gönlümde, bað-ý gülþende soldun
Ahu-vah yersiz bülbül, ayrýk ot varken canda
Sitem sanma sözümü, cehren varken ihanet
Yâd diller susmaz iken, söyle bülbülüm söyle
Aþûb-gâh’ken sevdalar, sorulur mu kehanet
Aþk-ý meþk yâd-a kalmýþ, aðyâra selam eyle
Kizb söylerken lehçen yar, döþümde dil-i zehrin
Çýðlýk çýðlýða ruhum, yüreðim suskun sanma
Her dem ölmekte yürek, irin taþýrken nehrin
Ölümde yaþam olmaz, canlanýr diye kanma
Ölmek ki bilâ-bedel, dergâh-ý meþk aðyarsa
Çaban beyhude tabip, dur denmez Azrail’e
Kurumaz gözpýnarým, gönlüm aðlatan yarsa
Dirhem-dirhem kan damlar, sararýp solmuþ güle
._ Saklý Düþlerim _________________.