çoluðunu çocuðunu
ailesini eþini
geleceðini
her þeyini yitirmiþ
biri olarak gelsem sana
bana yine de kapýný açar mýsýn?
defterden ak bir yaprak açar gibi
sýfýrdan baþlasam hayata
yaþýma, baþýma kakýp da
saçlarýn aðarýp dökülmüþ
diþlerin çürüyüp akmýþ
ahýn gitmiþ
vahýn kalmýþ be adam deyip de
koyar mýsýn beni kapýnýn önüne..?
seni tanýyýncaya kadar boþa geçen
yalnýz yaþanmýþ her safhasýný düþünüp
üç günlük ömrün kalmýþ þurada
bana ne geldin
ömrünü þuana kadar
nerede geçirdiysen
kalan gününü de
orada doldur
niye geldin kapýma
der misin?
bu karanlýk maðaradan
güneþ ýþýklarýna çýkýnca
kamaþýp görmez olan gözlerimi
göðsüne bastýrýp
geçici körlüðüm bitinceye kadar
en azýndan o kadar olsun
beni kucaklayýp baðrýna basarak
yaþlarý giysilerine bulaþan
ýslanmýþ gözlerimden öpüp de
kýrýk, dökük dünyamda
elimden tutup da
hoþgeldin dünyamýza, der misin?
der misin sevgilim?
der misin canýmýn içi?
der misin canýmýn sultaný?
yoksa;
çevremdeki tüm insanlar gibi
bir el gibi
acýmasýzca
kapýný yüzüme çarpýp da
dönüp de arkana
gider misin?
23.09.2010
Son þiirlerimden
Suat TUTAK