Bir kurþun fýrlattým içimden gökyüzüne þiirler, þarkýlar ve dualar geçti bir delinin eline ne o ezberleyebildi sevgiyi ne ben mutluluk için sevdim sevgiyi tanýmamýþý ömrünce. iþte bu yüzden, salt bu yüzden sessizliðimin içinde yýlan beni sokar durur en seven yerimden...
Herþeyin insaný yuttuðu bir koca okyanusta yaþamak,bir bilir kiþi bir þeyler elbette karanlýðýn kuytuluðundaki sesine dair deðiþiyor ama ben bertolt brehtin savaþcýsý deðilim bu sahnede, onun için severim bu sevda masalýný yürek derinliðinde...
Sevmek diyorum, sevmek diyorum diyorum ki sevmek! kederi çoðalýyor ömrümün ben þarkýlarýn, dualarýn gök gürültüsüne eþlik ettiði ortamlarda bir çýðlýðým yavaþça, þimdi ben ve benim gibi olanlarýn yüzünde ki ifadeler bir tarihi tam olarak anlatamýyorsa, orada sessizlik ve yýlgýnlýk cirit atýyor mutluluða...
Sevgi, zalimlik, nefret ya da gizlenen sürü belki gülemeyen insan, belki eski bir mezar kalýntýsý beni, seni, onu ve sevmeleri unutuyor ise karadeniz kenarýnda, oradan yaradana bir huma kuþu uçurmak gerekiyor aslýnda, iþte her þey anlatamadýðým gibi huma ya da kýrlangýçlarýn çýðlýklarý, bir Sevgi ( ALÂMET ) Ý.....
Ayser ÖZBAKIR Sosyal Medyada Paylaşın:
Ayser Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.