Ey özleme talimli Yâr,
Düþ gezgini ruhuma buseni kondur,
Alnýmýn ateþinde senliðini bul !..
Ýki kaþýnýn mizan ortasý,
Konuþan nefsine bir danýþ,
Ýsminin gerçek anlamýna dol !...
Neliðini kazandýysan,
Niteliðimi sen söyle !
Gönlümün uðuntusunu,
Dizelere çuvallayan
Deðirmen oluðum ol !..
Gerçi,
Aþký hicrana düðümleyen
Nihavent iþvelerdesin,
Er duruþu bir kaygýn yok !..
Yüreðine yanký versem,
Sevgimle yüzleþir misin ?..
Yoksa,
Yýkýlsýn mý dað,
Kýrýlsýn mý ayna mayna,
Ne dersin ?..!
Özgeleþmek uðruna,
Yetmez mi bulaþtýðýmýz
Onca teðet kötülüðe ?..
De gitti güzelsin, alýmlý,
Güçlüsün özdenliðinle !
El tut, dil ver heveslendir,
Ýçimizde rica minnet
Emekleyen çocuklarý,
Bizce boyut yürümeðe !..