Yapraklarýný açtýðýnda arþivinin sarý kanatlý bir kelebek gördü bakýmlý gün gibi taze bozovanýn ortasýnda yakalamýþtý ömrünün en genç yýllarýnda onun hüznünü ve bir resim vermiþti ona sonsuzlukta öldürerek toplu iðneyi böðrüne sapladýðýnda hiç kaný akmamýþtý Sarý kanatlýnýn... Sayfalarda kalakalmýþtý hala taze hala çið üzüm hala ölümsüz .... Ya kýzýl kanatlýya ne demeli sadece Türkiye’de yaþar o kelebek yakalamak için günlerce yayladan inmemiþti yayla da böyle inatçýsýný görmemiþti Yayla söylendi kendi kendine; kýzýl kanat hadi git de kurtulalým esaretinden derdinden küllerinden türkülerinden hadi git kzýl kanat kondu avuçlarýna kondu ölümüne giden yolda ölümsüzlük adýna nadir bir türdü kýzýl kanat yoruldu kýzýl kanat vuruldu bir görüþte ona kýzýl kanat .... Bir efsanesi bile vardý kýrcýl kelebeðin onu gören ölürmüþ taþ olurmuþ onu her yerde arardý ömrünün son zamanýnda iyice sarardý kýrcýl mor kelebeði aramaktan yoruldu Lahey,Ýtanbul,Madrid yoruldu Tokyo hatta Osaka yoruldu Pekin Ötüken Yoruldu Karadeniz yaylalarý taþ olurmuþ onu gören efsaneler yoruldu bir türlü bulamadý onu .. son üç nefesi kaldýðýnda aðzýna pamukla su verirken ölüm sonunda ona göründü kýrcýl kelebek kelebeði gördü yýllarca aradýðý kelebeði ellerini uzattý ona tuttu ellerinden suyu yuttu eser kalmadý artýk nefesinden kelebek de onu sonsuzlukta uyuttu. Sosyal Medyada Paylaşın:
umut kuru Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.