Sen nasýl bir varlýksýn çözemedim Kaçarken köþe bucak olmuþum müptelan Nasýl bir kývýlcým atmýþsýn içime Volkanlara döndü lavlarý yüreðimde Sensizlikte kavruluyor ruhum cehennemlerde Tüm evren bana dar geliyor yokluðunda Senden önce tatmamýþým ne aþký ne de sevgiyi Kör bakmýþým geleceðe ömrümce Yarýnlarým kayýp çalýnmýþtý Deðerini bilmeyen yüreklere teslimdi Güneþ aydýnlatmýyordu gecelerimi Yýldýzlar yol göstermez olmuþtu Hangisine baksam ümitle kayýp gidiyor Ruhum daralýyor sýðmýyor bedenime Seninle kelebekler uçarken yüreðimde Dikenler sarýyor yüreðimi sensizlikte Özlem yaþlarým taþýrýyor denizleri Yokluðun kafeste çýrpýnan bir kuþ Denizden çýkarýlmýþ can çekiþen bir balýk Önümüzde uzun bir yol var Sonunda huzur ve mutluluk Her ne kadar kader attýysa bizi uzaklara Her ne kadar kurduðumuz düþlerin gölgesindeysek de Biliyoruz ki aþamayacaðým zorluk yok Bedenlerimiz ayrý olsa da ruhlarýmýz bir Kenetlenmiþ sevgiyle yanan yüreklerimiz Gözlerimizi sardý yaðmur bulutlarý Çok yakýnda güneþ doðacak gülen gözlerimizde Ellerimiz birbirine kenetlendiði gün Çiçekler açacak gönül bahçemizde kara gözlüm Yýldýzlar bizim için parlayacak Bülbüller gül dalýnda þakýyacak bizim için Sevgimiz hiç olmadýðý kadar güçlenecek Melekler dans edecek bulutlarýn arasýnda Ve biz kavuþacaðýz sonsuza kadar kara gözlüm
Sosyal Medyada Paylaşın:
NURCAN CANDAR UYGUR Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.