AYKIRI DAL İLE UZAKLARDA BİR YURTSUZ BULUT Şerif Erginbay
AYKIRI DAL İLE UZAKLARDA BİR YURTSUZ BULUT
Aykýrý dal yanýbaþýndaki tepeye doðru büyüyor.
Dal zamana her çiçek sunuþunda atýlganlýðýný aþýyor yeniden.
-Görenler sessiz bir kýskançlýkla bakýp geçip gidiyorlar.-
Ne zafer, ne yenilgi, ne bozgun ne de teslimiyet.. Hiçbiri sýðmýyor þimdi onu çepeçevre saran dilsiz gökyüzüne.
Uzaklarda bir yurtsuz bulut: Kimsenin anýmsamadýðý, ne zaman kopup gitmiþti Anadolu’dan, eski bir limandan. Kimse anýmsamýyor. Çiçekler topladý dünyanýn gizli kýyýlarýndan, tohumlar daðýttý ovalara, yýllarý böldü, birkaç ömrü okþadý yankýsýný beklemeden.
Uzaklarda bir yurtsuz bulut: Yorulmuþtu biraz, düþlerini her fýrtýnada bulup bulup yitirmekten. Baþýboþ bir rüzgar tepede unutup gitti onu. Aykýrý dal bütün çiçeklerini onun yalnýzlýðýna açtý; ve varoldular birlikte, yeryüzünden çekip giderken erdemli bir sýðýnak býrakmak için arkalarýnda..!
ÞERÝF ERGÝNBAY
Sosyal Medyada Paylaşın:
Şerif Erginbay Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.