Mutsuzum son zamanlar Zaten nicedir yalnýzým da Alýþtým yalnýzlýðýn nemli duvarlarý ardýnda paslanmaya Gün ýþýðý girmiyor ki odama Son vermeliyim bu çýðlýða Ah bir ’’Dur’’ diyebilsem Ýçimdeki yaþanmayanlarýn uðultusuna Belki o zaman huzura ericek baþým Belki o zaman yanan baþýmý duvarlara vurup Paramparça etmekten vazgeçeceðim Ama ne mümkün...
O kör geceler yok mu Hani þu zifiri karanlýk... Ýþte her gecem öyle sensiz Ve sessiz. Bir ýþýk arýyorum kedersiz Kurtarmadýn beni kuytu yalnýzlýðýmdan Hapsoldum, Kahroldum Ama yine de aþktan sarhoþum. Bu gece bitecek bu acý Bu gece son vereceðim Kurþuni yalnýzlýða.
’’Götür’’ dedim Götür beni sonsuz mutluluða Yanýmda sen ol yeter Dedim de geçmedi söz Nasýr baðlamýþ yüreðine. Susuþlar boy gösterdi Götürmedin yanýnda Býraktýn beni biçare yollarda Götürmedi hayýrsýz, Götürmedi vefasýz.
Ama bu sensiz son gecem Dinecek sensizliðin nefes alýþlarý Bitecek yokluðunun çýðlýklarý Bitecek bu gece Bitecek bu... Bitecek...
Not : ’’ Bitti gecem bitti her hecem... ’’
Sosyal Medyada Paylaşın:
MaVi_DüŞ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.