Tanýdým þimdi seni tanýdým.. yýllardýr hep baþka yüzlerde arardým nasýlda görmemiþim oysa soluðum kadar yakýnken... hani az dürtmedin beni ha ! çok çektim senden çok Allah biliyor. ama, düþtün elime þimdi kurtulamasýn benden öyle kolay.. hiþt, aman sessiz olun, yerin kulaðý var duyacak þimdi... ama varya, o nu kendi silahýyla vuracaðým tetiðide çektirerek... birden, anlamsýz bi sýkýntý kapladý tüm benliðimi þimdi, infazýný vereyim derken korkarým ki, yine kendi sýrtýmdan vurulacaðým... Aman ALLAH’ým, olamaz bu ! konuþtuklarýmýzýn hepsini duymuþ meðer... size söylememiþmiydim sessiz olun diye þimdi "ben" bile bile nasýl yaþarým düþmanýmla bir ömür... soluðum kadar yakýn iken...
doðrusu nefsimden hiç ummazdým bunu...
Sosyal Medyada Paylaşın:
yasar_Çetinkaya Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.