Gelincik tarlasýnda ki toprak gözyaþýna sevdalanmýþken
Gökyüzündeki yýldýzlar yitirilmiþ kalp tortularýyla bezenmiþken
Ve þarkýlar þiirlerden çalýnmýþken ... yaþamakta neyin nesi ?
Bazen ben yokken
Kendisiz kalmýþken / bu beden
Sensiz çoðalmýþken
Harflerle oyun oynardým ... sonra gülerdim güllere
sensiz hangi an tutuklayabilir ki çaresizliðimi !
sýrf þiir yazmak için karaladým defterimi
elimde saz telinden yapýlma bir kalem yazýyorum kendimi
evet !
hayýr !
ve bitti ... unutmak günahtýr seni !
not : bugün kendime çok kýzdým ve düþündüm de sadece yazmak beni rahatlatýyor ; þiir yazarken en önem verdiðim unsur kurgudur... bunu ne yazýk ki bu þiir de uygulamadým. çünkü öylesine yazdým . benim bu sýralar hayata bakýþ açýmdan dolayý eleþtirilmem gerekiyor... anlýyorsunuz deði mi beni ?l
emre onbey
Sosyal Medyada Paylaşın:
emre_onbey Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.