Kim kýrdý kanadýný martýlarýmýn ? Kim sildi tüylerinden bembeyaz izlerini parmaklarýnýn ? Gölge renginde mi yoksa þimdi ellerin ? Beklediðim düþün kara rengi bundan mý ? Ve... Gözlerimin rengini gel/gitleri mi çaldý denizin ? Þu an yanýlsamalar içinde nefessiz, soluk bir yansý gibiyim. Bir zamanlar tek geçerken uyku denizlerini, Dalýþlara yasaklý artýk düþlerim...
“sen de býrakýp gitme n’olur” þarkýsý eþliðinde, yalvarýþtayým. Bir rüzgâr esiverse kopsa kýzýlca kýyamet, sarsa her yanýmý alevden afet, bir deðil, bin el tarumarýna maruz kalsa saçlarým, yine de ellerini parmak izlerini tanýr, hissederim...
Bak (!) Esti beklediðim rüzgâr, Ve.. Dökülüp düþ/tü saçlarýma iliþtirdiðin yýldýzlar Ellerim, Ellerim nasýl da titriyorlar Dokunup tek tek topluyorum her birini Hepsi de þimdi koynumdalar...