BE BABA
Çocukken erkekler aðlamaz dediler bana,
Ben, seni hep aðlamaz bilirdim be baba!
Tozdandýr derdim gözündeki o yaþlara,
Anam aðlamasýn diye titrerdim be baba!
Babalarýn da aðladýðýný anladýðýmda
Vakit bitmiþ, çok geç olmuþtu be baba!
Yazýk, yanlýþ bilgiyle geçen yýllarýma!
Ben baba olunca anladým seni be baba!
Sen bir daðdýn, taþ basan yaralý baðrýna!
Þimdi hayraným aðlamadan aðlamalarýna!
Dün çocuktum aðlýyordum kendi adýma,
Bugün senin adýna da aðlýyorum be baba!
*****
Bir günü babalar günü deyip koymuþlar hesaba.
Bilirim kanaatkârsýn, onu da verirsin baþkalarýna.
Ýster hayatta ol, ister göçüp gitmiþ, öbür dünyada…
Saygýyla eðiliyor, ellerinden öpüyorum be baba!
NOT:
þu babalar gününde þehit düþmüþ evladýna aðlayan baba,
Senin de babalar günün kutlu olsun! Ne olusun sus, aðlama!
...............................19 Haziran 2010
...............................MUSTAFA YÜKSEL
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.