YAKAMOZ SOKAK

rüzgârýn hýlladýðý yaprak,
uyumuyor, terk etmeyi düþünüyor dalýnda
kokuþacaðý toprakta onu çeken bir þey var
o, vakitsiz kopmanýn aymazlýðýnda

böðürtlenler, korumakta kedilerden
soyunu sürdürecek bülbülün yuvasýný,
bir gençkýz, baðrýndaki sevdanýn ateþinden
terk etmiþ çeþme baþýnda eve ait kovasýný

puhu, karanlýklarý sever tabiatýnda vardýr
bilerek "lades" der, karanlýða dalanlar
tenine esir olmaz kendini bilen bir can
gecekuþlarýnda tek tek sýralanýr yalanlar

yakamoz sokakta bir çukur bahçe
yediveren güllerini çekirgeler devþirir
kadýn saygý sevgi ister yalýn, konu gelir geçime
erkek verir kadýn ister erkek servet þiþirir

denize hasrettir çizer martý resimleri
bilmez ki karga sesi martýdan daha ahenkli
yýlandan cibilliyeti olanlarýn farklý olsa da isimleri
bedenleri açýk olsa da kapalýdýr amaç kepenkleri

yaradana sýrt çeviren salya damak aðýzlar
sanarlar ki dünyayý döndürmekte göbeðinde diþiler
bilmezler ki asýl hayat ruh bedenden çýkýnca baþlar
kefende mi bulacaklar insanlýðýný kiþiler...

Yüksel ÖNAÇAN



Sosyal Medyada Paylaşın: