SOBE
Saklambaç oynadýk duygularla,
Ben ebe oldum onlar saklandýlar,
Önüm arkam saðým solum Sobe !
Aramaya baþladým onlarý sinsice sessizce,
Þefkati gördüm annemin kucaðýnda gözlerinde,
Sobe !
Aranmaya devam ettim otoriteyi gördüm babamýn ellerinde,
Sobe!!
Bakýndým saða sola mücadeleyi gördüm yanýnda emeði,
Sobe !
Yavaþca yaklaþtým, gördüm aslanýn aðzýndaki ekmeði,
Sobe!!
En sinsi yürüyüþümle yürüdüm ve gördüm umudu,
Sobe !
Heyecaným dahada arttý buldum aþký, ararken mutluluðu,
Sobe !
Bir ses duydum derinlerde koþtum hemen, gözyaþýymýþ,
Sobe !
Çaresizlik çýktý ortaya oyunu bozdu,
Ona uyan kankasý isyan’da çýktý saklandýðý yerden.
Mutluluðu bulamadým en son o kaldý
Çok aradým heryere baktým, yok !
Ne yazýkki onu sobeleyemedim.
Ey mutluluk elma dersem çýk armut dersem çýkma !
ELMAAAAAAAAAAAAA !!!
NURTEN ATICI
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.