Hiçbir þey anlatamadý seni, Ve benzeyemedi sana hiçbir kimse. Tek bir saniye ulaþabilmek için sana, Her þeyden geçtim. O kadar anlamsýz ki... Sanki kara bir perde örtülmüþ; Seninle olan her þeye... Cennetlik olacakmýþým; Seninle olmak isterim. Seninle her þey daha güzel, Ama sesim duyulmuyor. Her feryatta, Ve her haykýrýþta, Ýsmin geliyor dudaklarýma, Ve þu kopasýca dil “sen” diyor. Ve yine de susuyor; Senden baþka hiç kimseyi, Hayal bile edemeden...
Sosyal Medyada Paylaşın:
muzaffer gümüştaş Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.