Halim Amca derlerdi O’na Yaþardý küçücük evinde Tek baþýna Kimseye aldýrmadan Köyün bir ucundaydý evi Kimsesi yoktu Yalnýz yaþardý Evinin önündeki bir avuç toprak Beþ on meyve aðacý Tek varlýðýydý O’nun Tabi birde yalnýzlýðý vardý. Köyde herkes tanýrdý Onu; Severdi “Pala býyýklý Halim Amca”ydý lakabý Herkesle þakalaþýrdý köyde Dilsizdi Halim Amca; hiç konuþmazdý Köyün bir ucundan alevler yükselirken ... Yine konuþamadý.
Feride B. 11,12,1997 / Perþembe ANKARA
Sosyal Medyada Paylaşın:
FeRiDe B. Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.