RÜYA...

Kendimi bir dað baþýnda buldum
Vakitsiz bir bahar sabahýnda
Üstelik kýþ ortasýnda
Hayret, üþümüyordum

Yavru ceylan oldum bir an
Gezer buldum kendimi kýrlarda
Koþtum da koþtum sonra
Yorulmayý unuttum
Çok mutluydum

Hayret ettim koca dünyaya
Þaþýp kaldým
Bir rüyanýn ortasýnda

Sonra uçmak istedim
Yolum yönüm belirsiz
Süzüldü bedenim serin rüzgârla
Bir o yana
Bir bu yana
Ýþittiðim yüreðim oldu yalnýz

Akýp duran bir dere buldum yolun sonunda
Balýk olasým geldi
Atlayýverdim soðuk sulara
Sonu gelsin istemedim
Bu hailimi pek sevdim

Özgürlük bu mu dedim
Býraktým kendimi akan zamana
Ýlk kez telaþ almadý bedenimi
Ýlk kez beni býrakýp gitmedi
Benimle aktý zaman
Sanýrým ondan

Rüya mý bu dedim
Öyle güzeldi ki güneþ
Uyanmak istemedim

Kafamý kaldýrdým
Pýrýl pýrýldý gökyüzü
Sarýlmak istedim bulutlara
Kapadým gözümü ve açtým sonra
Yaðmur oldum bulutta
Tutunamadým aktým boþluða
Ben bunu istememiþtim
Ürperdi bedenim
Kâbus mu görüyorum diyemedim
Hissettim dehþeti
Uyanmak istedim
Silkindim, tepindim, titredim…

Tutunacak bir dal aradým
Kuþ dedim,
Uç dedim, hadi deðiþ dedim
Tutunacak bir dal…
Yetiþemedim
Haykýrdým
Neredeyim ben dedim
Çaresiz
Yine yüreðimi dinledim
Cevabý iþitince gülümsedi yüreðim
Meðer hayata aldanmýþým
Böyleymiþ,
Bilemedim.



canALÝ
Sosyal Medyada Paylaşın: