OLMAK BİLMİYOR SABAHLAR

Yine hayalin var gecelerimde
Korkutuyor artýk beni karanlýklar
Ýniyor ruhuma sanki perde perde
Bir türlü olmak bilmiyor sabahlar

Nereye baksam hep ayný hüzün
Kulaklarýmda çýnlýyor o son sözün
Gitmiyor gözlerimin önünden yüzün
Bir türlü olmak bilmiyor sabahlar

Gün doðsa ne olur oda yalancý
Bilirim baþlayacak ayrý bir sancý
Yolda gördüðüm her kez yabancý
Bu yüzden huzur vermiyor sokaklar

Yeniden baþlayýnca gün batýmý
Ayrýlýk alacak tekrardan ahýmý
Yoksa bir omuz dayayacak baþýmý
Saracak yine ruhumu karanlýklar.
24.04.2001



Sosyal Medyada Paylaşın: