Yine mi aðladýn sen?
Yoo uðraþma saklayamazsýn benden.
Sen istemesen de
O renklerin oynaþtýðý
Ela gözlerin verir seni ele.
Biliyor musun ?
Aðlayýnca gözlerin.
Tarifsiz bir yeþil oluyor.
O an güzelliði
Beni adeta kör ediyor.
Bakmaya cesaret edemiyorum.
Sanki derinliklerinde Boðuluyorum.
Eðer kýzgýnsan
birden koyulaþýyor
O ela gözler.
Sanki siliniveriyor içindeki yeþiller
Bazen de içinden ýþýklar saçýyor.
Rengini ben bile anlayamýyorum.
Yeþil mi, kahverengi mi, ela mý
Çözemiyorum ?
Ýþte bu nedenle
Þaþkýn bakýyorum yüzüne.
Bu arada sana bir itiraf.
Ben ençok
Aðladýðýnda seviyorum gözlerini.
Sanki denizin
Bulutlarla birleþtiðinde
Büründüðü renk gibi.
Taa içine derinliklerine çekiyor beni.
Yanlýþ anlama
Aðlamaný üzülmeni hiç istemem.
Ama napiim...
Gözlerinin o rengine deli divaneyim...
ASLI DEMÝREL ( 09 06 2006 )
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.