YETER

YETER


Felek mi yazdý bu kýsýr döngüyü,
Yüzüme bu kadar baktýðýn yeter,
Vuslatý beklerken çakma süngüyü,
Yüreðimi bunca yaktýðýn yeter.

Sensiz geçen ömrün her günü kara,
Feryadým yayýlýr dört bir diyara,
Bil ki kapanmadý açtýðýn yara,
Özleminle yakýp yýktýðýn yeter.

Susuz kalan çiçek kurudu soldu,
Þu kýsacýk ömür çileyle doldu,
“Dönerim.” dediðin ne kadar oldu?
Ruhumun bendini sýktýðýn yeter.

Özlerken yüzünde çatýlan kaþý
Anýlar çaðlatýr gözümden yaþý,
Düzledin daðlarý, un ettin taþý,
Deli çaylar gibi aktýðýn yeter.

Göðsüne yaslanýp, uyursam eðer,
Koklasam tenini dünyaya deðer,
Bir nefes, bir umut cana eþdeðer,
Göðünen gönlümde koktuðun yeter.

Efsane kahrýndan solacak bir gün,
Kar tanelerinde kalacak bir gün,
Azrail bu caný alacak bir gün,
Ölmeden topraða soktuðun yeter.


SABÝHA SERÝN




Sosyal Medyada Paylaşın: