uykusuz gecelerimin artcýl depremlerimin kýzý nereye paslanmýþ bir gözle göremem gökyüzü güzelliðini bahtý kara kaderimi çeviremem tersine tadamam olgun diri meyvelerimi dokunamam eline
kaçýrdým ellerimden kaçýrdým mutluluðumu vurgun yemiþ zaman çýkmazda ki yol sorma halimi sorma hallerim duman bir karamsar düþtür halim artýk uyuyamam
ortalýk kar tipi aldýrmadan gidiyorum donmuþ insanlar var görüntüde kalpsiz sevgisiz insanlarýn sahibi düþünüp kalýyorum öylece etrafýma bakarak gün gelir hesap döner saplanýr ucu kýrýk býçak saplanýr yüreðime cebimde üç kuruþla göçerim ardýmda hiç bir iz býrakarak
aramam artýk suçluyu kýrýk sevdalarda ben sevdim ben öldüm ben dirildim tatsamda ihaneti yarimin kanatlarýnda suçlu benim durmadan üþüyen ellerim gölgeme düþman ayaklarým bulamam hiçbir yerde ben kendimi ararým
sokaklar pazardýr acýlarýma mezat yeri ufukta batar bir gemi geleceðimi ararým gözler kör kulaklar saðýr ve baþýmda bir tek saç inadýna inadýna tararým güneþ doðudan yükselir yükseldikçe yanarým son çaredir son umuttur bu deniz yýlanýmý ararým
ne olur býrakma beni
10.3.2010 Mönchengladbach..
Sosyal Medyada Paylaşın:
sinan toraman Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.