Gitme

Hak ettiðim bu muydu, hüzün gözlü sevgilim.
Beni hüzne gark edip, naçar býrakýyorsun.
Sen zannediyor musun, hala atýyor kalbim.
Þah damarýmý kesip, öylece gidiyorsun

Gidemezsin sanmýþtým, bu böyle bitemezdi
Nuh’un tufaný çöktü, sen gidince ülkeme
Sensiz olabilseydim, hiç gücüme gitmezdi
Yaþayamam sensiz ben, lütfen sevgilim gitme

Gitme þehla bakýþlým, kal cemali hilalim
Kal da ömrüm seninle, her gün yeniden doðsun
Sen benim ahirimsin, hem de ömrü evvelim
Beni yarým býrakýp, nereye gidiyorsun

Hani bize yoktu yar, faninin akýbeti
Hani beni ukbada, O’ndan dileyecektin
Ýstemem dünya malý, ne Karun’un serveti
Þu ömrümün sûruna, yar üflemeyecektin

Senin için vazgeçtim, dünya cazibesinden
Senden gayrý her þeyi, býraktým sana geldim
Bir katre de yeterdi, sevdanýn denizinden
Abý hayat olurdun, kana kana içerdim

Mevlana’yým aþk için, Þemsim olacak mýsýn?
Gitme benden ne olur, öldürürler seni de
Anlamadým kimsin sen, yar mýsýn aðyar mýsýn?
Korkarým ki yakacak, bu aþk ikimizi de

Anlamadýn mý hala, tek istediðim sensin.
Sen yoksan vatanýmda, daima gurbetteyim.
Sen ben yok anla artýk, bizi var etmelisin.
Gittiðin günden beri, en þedit zulmetteyim.

Vuslat aþký eritir, bilirim de bir sorun var
Bu can dünya gözüyle, yâri görmeyecek mi?
Vuslatý reddedene, inceden bir sorum var
Kavuþan kavuþmayan, hepsi ölmeyecek mi?

Gurbet derin bilmece, vuslattadýr çözümü
Kavuþunca anlarsýn, yenilgi mi zafer mi?
Ben ona kavuþayým, daðlasýnlar gözümü
Yeter ki anlayayým, kaderim hep keder mi?

Elhasýl aþýk derki, sevda dipsiz bir kuyu
Düþenler bencileyin, feryadý figan eder
Aþk þarabý içmeyen, bilmez belki korkuyu
Lakin hiç yaþamadan, dünyadan göçer gider

Osman ÖZATA
13.01.2010 / Samsun
Sosyal Medyada Paylaşın: