Sana koþuyorum bir çýkmazýn içinden; Ölmemek,delirmemek, yaþamak için. Ben peþine düþmüþüm de aydýndýnlýk gözlerinin, Ýstersen dünyayý çaðýr imdadýna; peþindeyim!
Seni korkutacak belki mazimde ki suçlar, Avuçlarýný üþütecek tutunduðun ellerim, Arkandan gelecek hep ayak seslerim, Yüreðini saracak aþk kokusu yüreðimin... Önce baygýn bir iniltiyle, Dudaklarýndan inecek sesi þehvetin. Sonra bir gölge gibi belirip, saracak seni nefesim. Bu gelen yuvasýz kuþ, artýk sadece senin, Yakalýyacak seni buyday tenli esmerin...
Hala aþkýn tohumlarý düþmemiþse gönlüne, Bulmak gibi; týpký karlar altýnda ki kardeleni, Bir yýldýza dönüþtüm, ýþýk huzmelerinde.
Dayadým kapýna aþk ile yüzdürdüðüm gemiyi. Ýpini koparacaksýn geçmiþin ve geleceðin... Bir cigara içimi bile konaklýyamayacaksýn Baþka gönüllerde...
Düþlerimin haziran denizine daldýn. Vurgun yemiþ gibi çýkacaksýn o dalgalardan... Daha önümüzde uzun bir yaz var sevdiðim. Ay ýþýðý ve sýcak tutuþturacak kanýmýzý...
Aþkýn hüzün veren yaðmur sularýnda ýslanmýyacak gözlerim. Toplayacaksýn bir bir yollara düþen her bir parçamý. Öyle sarmaþ dolaþ olacak ki yüreðin yüreðimle, O kadar geçeceðiz ki kendimizden, Karýþacak nefesin nefesimle... Yüreðimin gösterdiði yoldan yürüyeceðim, Bizi sonsuz çýkmazlara sürüklesede... Sosyal Medyada Paylaşın:
leydican Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.