Yine sabah oldu çok yorgunum Yorgunum savrulmaktan Estirdigin rüzgar Seni kendime saklamamayý söylüyor. Her gözyasý gereksizlik deðil mi? Biliyorum, ilk akýttýðýmla kovulacaðým Ama sen yine de beni öldürme, Yalvarýrým… Ýçimde biþeyler aðrýyor Niteliðini adlandýramadýðým Þimdi yaðmur yaðýyor. Sanki sen yaðýyorsun. O ufacýk damlalarý öpemiyorum Kahroluyor içim. Ve sen bedenime sarýlmadýn. Ben düþtüm karanlýklara Oysa güvenmiþtim sana; Yüreðimi nasýl Daðladýn …? Suskundum, Uuykusuzdum, Hep sende kayboldum Umdum maviydi, Mavide de kaldý. Ne ben uzanabildim, Ne de sen dokunabildin Sonunda anladým ki;
Sabrým aðrýyor!!!!!
EAA Sosyal Medyada Paylaşın:
mermaid Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.