Çabuk,çabuk ilerlerken hüzün Dedim yolun nereye Az hele sakin ol dur Sorma dedi sorma Varya benim düþmaným umut Baþlamýþ çalýþmaya Büyük küçük herkesin yüreðinde Halbuki ben onu taþýyan Kaç kiþiyi yok etmiþtim Kaç yoksulun ekmeðine Umutsuzluk yaðý sürmüþtüm Yýllarca nasýl unutturmuþtum
Hadi ordan dedim Umut nasýl unutulurmuþ Bana sorma dedi En iyi senin halkýn bilir Yýllardýr nasýl unuttuklarýný Umut yok diye uyuduklarýný Git onlara sor Neyi üretiyorlar ne tüketiyorlar Hepsi birlik olup Hazýr’ý yiyorlar Þimdi de duydum ki O gelmiþ Hayel ile birlik olup Gündem deðiþtiriyor Olmaza uyup kafa karýþtýrýyor
Korkma dedim korkma hüzün O senin gibi kalýcý deðil Ara sýra bazen uðruyor Gündem belirleyip sonra gidiyor Halk biri birini yerken O uzaktan gülüyor Akýl yokmu sizde diyor Anlayacaðýn hüzün Korkmana gerek yok Herkes seni miras bilip saklýyor Umut’da hiç kimse sahip çýkmýyor Kiymet bilmez elinde yok olup gidiyor Bedelini de yoksullar ödüyor.
Sosyal Medyada Paylaşın:
galatasaray Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.