papatyalar getiriyorsun þimdi de
daðlarýn sevincinden sepetlerle
nisanlarý getiriyorsun takvimlerden
nisan nisan kokuyorsun bir de
hangi iklimlerden aldýn o kokunu
hangi yamaçlarda açtýn yaprak yaprak
dað baþlarýnýn suskun yalnýzlýðýna
dokunmak gibiydi seni sevmek
acemiydim kendime ve bana uzattýðýn maviliðe
yazgýmdý!
nisanýn kýyýsýndan soðuk beyaza açýlmak
yazgýmdý!
yeþile hapsolup yeþilde kalmak
çocukluðun düþlerini getiriyorsun bir de
asýlarak uçuþlarýna
sokuluyorsun korkuyormuþ gibi
titrek bir gölge geçiyor gözlerinden
çocuk çocuk bakýyorsun
söndür geceyi þimdi
gülümseten düþler getir karanlýðýma
gökyüzündeki en yalnýz yýldýzý okþa bakýþlarýnla
sensizim
sessizim
hüznüm benden daha çok yakýndýr sana
08 mayýs 2009
Suna Hemengül
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.