lugat-ý yüreðimde,
‘beklentiler’ sayfasýný
okumadan geçebilirsem,
sabrý bulabilirim…
/kaya misali camid duruþtur
hazlarý ertelenmiþ ömrün görüntüsü/
ýlgýn bir el deðdiðinde eriyip yollara,
sefaya meyledersem
saðlam direklerim sarsýlýr.
düþer sabrým,
feryâd-ý figâným duyulmaz…
/suç mahallerinde kýlýçlanýp,
masuma yandaþlýk varlýðýn borcu/
takýp yakýþtýrýlmýþ insan gözlerim
merhamet yaþlarýný
olur da kalkan eyleyemezse,
körelir billur bakýþlarým.
sýzlar sabrým,
yarama em vursam nafile…
/küfre susup duaya el açabilmek
dilin Hakk’a yakýnlýðý/
upuzun hüzün havalarýyla
uslandýrdýðým duyular
halay seslerine þýmarýrsa
kýrýlýr dermaným,
küser sabrým.
sulh-âmiz bulunmaz…
/ sabýr minvâlinin sonu muþtudur, bunu bil ki
yorulmayasýn /
seslendim kendi tarihimde sabrýma;
baþým üstünde taþýdýðým kýymetlim, güzelliðimsin…
a’ma gözlerimin asâ’sý, dayanaðýmsýn…
Ebru